Córka albo syn (1979)

30-letni Piotr Płaksin, samotny, utrzymujący się z dorywczych prac, żyje marzeniami o wyprawie na Wyspy Wielkanocne budowanym przez siebie jachtem. Pewnego dnia Piotr dowiaduje się, że został ojcem. Stawia to go przed koniecznością dokonania wyboru: albo realizacja swych młodzieńczych marzeń, albo odnalezienie tak niespodziewanie objawionego dziecka. Nie znajdując siły na podjęcie decyzji, Piotr ucieka na prowincję do domu swych rodziców.
Po wieloletniej u nich nieobecności witany jest w domu jako człowiek, który potrafi rozwikłać niszczące ten dom konflikty. Piotr nadaremnie miota się - nie potrafiąc uporządkować własnego życia, nie może też pomóc innym. Poniesione porażki utwierdzają go w przekonaniu, że nie można uciec przed odpowiedzialniością. W rezultacie Piotr odnajduje szpital, w którym urodziło się dziecko i przyznaje się do ojcostwa.




Produkcja: 1979
Premiera TV: 12 październik 1979

Reżyseria:

Radosław Piwowarski

Muzyka:

Seweryn Krajewski

Obsada:

Eugeniusz Priwieziencew

Piotr Płaksin

Jadwiga Walewska

matka Piotra

Roman Stankiewicz

ojciec Piotra

Joanna Pacuła

Irena, siostra Piotra

Ryszard Dreger

Jędrek, wynajmujący mieszkanie od Piotra; w czołówce nazwisko: Dregier

Lena Wilczyńska

dozorczyni Millerowa

Stanisław Brudny

sąsiad Władysław Woźniak

Janina Tur

sąsiadka Woźniakowa

Mirosława Marcheluk

pielęgniarka

Maria Wawszczyk

kierowniczka sklepu

Barbara Dzido-Lelińska

aptekarka

Piotr Stefaniak

Maciek, przyjaciel Piotra

Barbara Janicka

Basia, żona Juliusza

Juliusz Janicki

Juliusz, przyjaciel Piotra

Tadeusz Teodorczyk

szkutnik

Zenona Kudanowicz

babcia Marioli i Beaty

Monika Grzybowska

Beata, siostra Marioli

Anna Ochocka

Hania, siostrzenica Piotra

Karina Piwowarska

Ania, siostrzenica Piotra

Tarik Ali Hassan

Józio, siostrzeniec Piotra

Bartosz Prokopowicz

Stasio, siostrzeniec Piotra

i inni.

Dubbing:

Bogusław Sochnacki

Juliusz, przyjaciel Piotra; rola Juliusza Janickiego; nie występuje w czołówce

Notatki:
"Jeden z najlepszych polskich filmów 1979 roku" - tak pisano po premierze drugiego po "Ciuciubabce" kinowego dokonania Radosława Piwowarskiego. Krytycy chwalili zwłaszcza dojrzałość reżysera i przenikliwe, poruszające studium psychologiczne mężczyzny - dziecka. Na tym wszakże pozytywne opinie się nie kończyły: "Zasługą Radosława Piwowarskiego jest to, że swój moralizatorski w końcu zamysł tak przekonująco uwierzytelnia, obudowując sytuacje i bohaterów mnóstwem realistycznych szczegółów. Jego zasługą jest także i to, że ten moralizatorski zamysł pozbawiony jest natrętności. Reżyser nie zamierza nikogo pouczać, nie piętnuje postaw, on tylko podsuwa temat do zadumy nad powszechnym zjawiskiem niedorastania do dorosłości, niedojrzałości emocjonalnej, braku odpowiedzialności za swoje czyny".
Znakomite recenzje zebrał też Eugeniusz Priwiezencew w roli Piotra Płaksina - trzydziestoletniego "chłopca", będącego skrzyżowaniem "smutnego, skrzywdzonego dziecka Konopnickiej z bohaterem "Ferdydurke" Gombrowicza". Postać Płaksina kojarzy się także ze znanym filmem Johna Schlesingera "Billy kłamca", którego bohater - podobnie jak u Piwowarskiego - traktował rzeczywistość jak więzienie, a marzenia jak oazę wolności i szczęścia.


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


03.170518

---

(POL) polski,

---